گزارش
۰۸ خرداد ۱۳۹۶ | ۱۴:۳۱
پیامدهای احتمالی طرح "موضوع کلی حقوق‌بشر" در شورای امنیت سازمان ملل به ابتکار آمریکا
همزمان با ریاست دوره‌ای آمریکا بر شورای امنیت در ماه آوریل، نیکی هیلی، نماینده این کشور در سازمان ملل متحد خواستار برگزاری جلسه ویژه شورای‌امنیت در ٢٩ فروردین سال‌جاری (١٨ آوریل ٢٠١٧) با عنوان "اهمیت حمایت از حقوق‌بشر و نقش آن در پیشگیری از مناقشات و ارتقای امنیت بین‌المللی" شد که همین امر موجب بروز اختلافات عمده میان اعضای شورا گردید.
همزمان با ریاست دوره‌ای آمریکا بر شورای امنیت در ماه آوریل، نیکی هیلی، نماینده این کشور در سازمان ملل متحد خواستار برگزاری جلسه ویژه شورای‌امنیت در ٢٩ فروردین سال‌جاری (١٨ آوریل ٢٠١٧) با عنوان "اهمیت حمایت از حقوق‌بشر و نقش آن در پیشگیری از مناقشات و ارتقای امنیت بین‌المللی" شد که همین امر موجب بروز اختلافات عمده میان اعضای شورا گردید. انتخاب شورای‌امنیت برای رسیدگی به موضوع کلی "حقوق‌بشر" به جای نهادهای مسئول، شائبه‌هایی را در خصوص بدعت‌گذاری و سوءاستفاده احتمالی از ایجاد پیوند میان حقوق‌بشر و حفظ صلح‌و‌امنیت بین‌المللی در بحران‌های جاری و آتی انسانی در اقصی نقاط جهان به‌وجود آورده است. نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل در جلسه ٢٩ فروردین شورای‌امنیت، نقض‌های حقوق‌بشری را عامل بروز مناقشات در سوریه، سرکوب مخالفان در بروندی و سرکوب‌ها در میانمار دانسته و ادعا نمود که کره‌شمالی، ایران یا کوبا به‌دلیل نادیده گرفتن مسائل حقوق‌بشری احتمالاً بحران‌های بین‌المللی آتی خواهند بود. اظهارات نگران‌کننده نیکی هیلی در جریان این جلسه و پیامدهای احتمالی آن، روسیه، چین و دیده‌بان حقوق‌بشر را برآن داشت تا در مخالفت با اظهارات ادعایی نماینده آمریکا، مواضع مهم و قابل‌توجهی را اتخاذ کنند.
بن‌بست مذاکرات سیاسی بین‌المللی پیرامون بحران‌های جاری، افزایش قدرت نسبی چین و روسیه در مقابل آمریکا و غرب در معادلات منطقه‌ای و تلاش برای چانه‌زنی و امتیازگیری در معادلات جهانی، احتمالاً آمریکا را به سمت شورای‌امنیت سوق داده تا با اعمال فشار بر این کشورها به اهداف از پیش تعیین‌شده خود دست یابد. در‌شرایطی‌که بحران‌های منطقه خاورمیانه هر روز شکل پیچیده‌تر و لاینحل‌تری به‌خود می‌گیرند، آمریکا و متحدانش تلاش می‌کنند تا با اتکا بر ابزارهای نرم و سخت قدرت در برابر نفوذ روسیه و متحدانش، موازنه‌قوا را به‌نفع خود تغییر دهند. از‌آنجا‌یی‌که شورای‌امنیت به‌عنوان قدرتمندترین رکن سازمان‌ملل به‌لحاظ دامنه اختیارات، مسئولیت حفظ صلح‌و‌امنیت بین‌المللی و کاربرد زور در شرایط وجود تهدید علیه صلح، نقض صلح و عمل تجاوز (ماده 39 از فصل هفتم منشور) همواره تصمیمات مهم، تأثیرگذار و لازم‌الاجرایی را در سطح بین‌المللی اتخاذ کرده است، طبیعی است که کشورهایی نظیر چین و روسیه با طرح موضوع حقوق‌بشر در شورا و ایجاد پیوند با صلح‌و‌امنیت بین‌المللی، مخالفت کنند زیرا احتمال استفاده ابزاری از حقوق‌بشر حتی علیه این کشورها و متحدان آنها و به‌تبع آن، تشدید فشارهای جهانی و اعمال تحریم‌های بین‌المللی دور از انتظار نخواهد بود. با توجه به سابقه عملکرد آمریکا در بحران‌های بین‌المللی، این نگرانی به‌ویژه با طرح موضوع حقوق‌بشر در شورای‌امنیت به‌وجود آمده است که همان‌گونه که آمریکا با طرح موضوع سلاح‌های کشتارجمعی عراق در شورای‌امنیت، مجوز مداخله در امور داخلی این کشور را در سال ٢٠٠٣ به‌دست آورد -اقدامی که زمینه‌ساز بی‌ثباتی، تشدید ناامنی، گسترش تروریسم، شکل‌گیری داعش و... شد- این بار نیز با طرح موضوع حقوق‌بشر و گسترش دامنه اختیارات شورای‌امنیت، بدعتی جدید برای مشروعیت‌بخشی به اقدامات نظامی آتی خود در مناطق مختلف و بحران‌زده ایجاد نماید.
بن‌بست مذاکرات سیاسی بین‌المللی پیرامون بحران‌های جاری، افزایش قدرت نسبی چین و روسیه در مقابل آمریکا و غرب در معادلات منطقه‌ای و تلاش برای چانه‌زنی و امتیازگیری در معادلات جهانی، احتمالاً آمریکا را به سمت شورای‌امنیت سوق داده تا با اعمال فشار بر این کشورها به اهداف از پیش تعیین‌شده خود دست یابد. در‌شرایطی‌که بحران‌های منطقه خاورمیانه هر روز شکل پیچیده‌تر و لاینحل‌تری به‌خود می‌گیرند، آمریکا و متحدانش تلاش می‌کنند تا با اتکا بر ابزارهای نرم و سخت قدرت در برابر نفوذ روسیه و متحدانش، موازنه‌قوا را به‌نفع خود تغییر دهند. از‌آنجا‌یی‌که شورای‌امنیت به‌عنوان قدرتمندترین رکن سازمان‌ملل به‌لحاظ دامنه اختیارات، مسئولیت حفظ صلح‌و‌امنیت بین‌المللی و کاربرد زور در شرایط وجود تهدید علیه صلح، نقض صلح و عمل تجاوز (ماده 39 از فصل هفتم منشور) همواره تصمیمات مهم، تأثیرگذار و لازم‌الاجرایی را در سطح بین‌المللی اتخاذ کرده است، طبیعی است که کشورهایی نظیر چین و روسیه با طرح موضوع حقوق‌بشر در شورا و ایجاد پیوند با صلح‌و‌امنیت بین‌المللی، مخالفت کنند زیرا احتمال استفاده ابزاری از حقوق‌بشر حتی علیه این کشورها و متحدان آنها و به‌تبع آن، تشدید فشارهای جهانی و اعمال تحریم‌های بین‌المللی دور از انتظار نخواهد بود. با توجه به سابقه عملکرد آمریکا در بحران‌های بین‌المللی، این نگرانی به‌ویژه با طرح موضوع حقوق‌بشر در شورای‌امنیت به‌وجود آمده است که همان‌گونه که آمریکا با طرح موضوع سلاح‌های کشتارجمعی عراق در شورای‌امنیت، مجوز مداخله در امور داخلی این کشور را در سال ٢٠٠٣ به‌دست آورد -اقدامی که زمینه‌ساز بی‌ثباتی، تشدید ناامنی، گسترش تروریسم، شکل‌گیری داعش و... شد- این بار نیز با طرح موضوع حقوق‌بشر و گسترش دامنه اختیارات شورای‌امنیت، بدعتی جدید برای مشروعیت‌بخشی به اقدامات نظامی آتی خود در مناطق مختلف و بحران‌زده ایجاد نماید.
ارسال نظرات
چهار باید بزرگ در سیاست خارجی ایران
تحول در اولویتهای راهبردی سیاست خارجی ایران برای دستیابی به توسعه در دهه جدید
لزوم تفکیک بانکهای خوب و بد در سیاستهای کلان اقتصادی
بررسی محدودیت ماهیانه بانک مرکزی بر روی ترازنامه بانکهای کشور
آسیب شناسی حقوقی و قانونی نظام تنظیمگری در ایران
بایستهها و ضرورتهای تحقق دولت تنظیمگر
یادداشت علمی
جذب سرمایه خارجی جهت توسعه صنعت نیمه هادی در کشور
عله پور در گفت وگوی مشروح با باشگاه خبرنگاران جوان تشریح کرد
تبیین پنجاه سال روابط دیپلماتیک ایران و چین
مذاکره هسته‌ای در وین
ابزار مذاکره در دکترین سیاسی و امنیتی آمریکا
یادداشت علمی
تهدیدات داخلی و فرامرزی در حوزۀ امنیت زیستی و اکولوژیکی ایران و راهبردهای علاج بخش
یادداشت علمی
راهبرد تقابل محدود مستقیم و اراده مبتنی بر تلافی در رقابتهای امنیتی فرسایشی
یادداشت علمی
سیاست های کاهش مصرف انرژی در بخش خانوارهای شهری
یادداشت علمی
