"چالش های توسعه انسانی در سینمای ایران"

خلاصه


گزارش نشست تخصصی " چالش های توسعه انسانی در سینمای ایران "
الف) برگزار کننده : معاونت پژوهش های فرهنگی و اجتماعی - گروه پژوهش های فرهنگی
ب) تاریخ برگزاری :١٤/٦/٩٠ ، ساعت ٩ الی ١٢
ج) هدف نشست:
توسعه انسان محور به عنوان اصلی ترین محور اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی همواره مطرح بوده است . صنعت سینما نیز به عنوان بخش پیشانی فرهنگی نیازمند توسعه فرهنگی می باشد . در واقع صنعت سینما در ایران چنانچه بر محور توسعه انسانی نباشد توسعه ای نا همگون خواهد یافت . با توجه به این ملاحضات ، معاونت پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک اقدام به برگزاری نشست "چالش های توسعه انسانی در سینمای ایران " نمود .
د) محورها
١- تاثیر امنیت شغلی بر توسعه سینما
٢- بررسی وضعیت نیروی انسانی درسینمای ایران
٣- نقش نیروی انسانی در توسعه سینمای کشور
ه) سخنرانان و مباحث مطرح شده
سخنرانان
دکتر صالحی
کیوان کثیریان
فرهاد توحیدی
تورج منصوری
و) خلاصه‌ای از مباحث مطرح شده
در ابتدای این نشست تخصصصی دکتر سید رضا صالحی امیری، معاون پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک، به فعالیت‌های مختلف مرکز تحقیقات استراتژیک، رسالت‌های مطالعاتی آن در راستای اهداف راهبردی و انواع تولیدات آن پرداختند. معاون پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک، در ادامه به عنوان مقدمه‌ای بر مباحث جلسه ، به مسائل مختلف اجتماعی مربوط به هنر در جامعه ایران پرداختند. دکتر صالحی در این رابطه به این نکته اشاره کردند که: اگر چه در این مرکز در سایر حوزه ها مثل حوزه زنان ، خانواده ، رسانه ، شبکه های اجتماعی ، آسیب های اجتماعی کار کردیم اما در حوزه هنر ضعف جدی داریم و برهمین اساس تصمیم گرفتیم این نشست را برگزار نماییم .
در ادامه نشست آقای کیوان کثیریان به طرح مقدمه ای پرداختند . ایشان عنوان کردند امنیت شغلی دغدغه اصلی همه مشاغل است و سینماگران نیز از این قاعده مستثنی نیستند . تلاش اصلی در این است که یک سری قواعد ضابطه مند در شغلشان ایجاد گردد که ضامن دوام شغلشان باشد . این درحالی است که در سینما موانعی بر سر این راه وجود دارد . چناچه در برنامه چهارم توسعه در موارد ١٠٤ و ١١٦ به حوزه فرهنگ و هنر پرداخته شده و عرصه فرهنگ چهار بند را به خودش اختصاص داده اما متاسفانه هیچکدام از انها به مرحله اجرا نرسیده اند . ازاینرو دراین نشست سعی برآن است در مورد موانعی صحبت شود که در راه تحقق این قوانین وجود دارد.

آقای فرهاد توحیدی سخنران بعدی نشست بودند که به بحث آموزش و امنیت شغلی پرداختند . ایشان عقیده داشتند باید به آموزش از منظر کلان و توسعه فرهنگی نگاه کرد . اگر نگاه کلان وجود داشته باشد موانع بهتر دیده میشود . وقتی از سینما صحبت میکنیم باید بدانیم ا زچه چیزی حرف می زنیم . در نگاه دولتمردان معمولا فرهنگ زیر سایه اقتصاد و اجتماع است در حالیکه نفوذ فرهنگ ایران می تواند در سایر حوزه ها هم کارآمد باشد . ما وقتی درباره سینمای ایران صحبت می کنیم یعنی از تولید متوسط سالانه ٧٠ فیلم صحبت میکنیم و اگر هزینه هر فیلم را پانصد میلیون تومان ارزیابی کنیم ، سرمایه درگردش سینما چیزی حدود ٥٠ یا ٦٠ میلیارد تومان است . حال سوال این است که با این شرایط چقدر تولید شغل داریم .
ایشان افزودند ازطرفی ظرفیت ورودی دانشگاه برای رشته سینما دردوره لیسانس ٣٠ نفر و در ارشد هم ٣٠ نفر است و در کنار آن مراکز مختلف آموزشی غیر انتفاعی وجود دارد که هر کدام ورودی های بسیاری دارند . همه این دانش آموختگان انتظار دارند در آینده وارد بازار کار شوند ، در حالی که ما همین الان با مشکل امنیت شغلی مواجه هستیم . از طرف دیگر اساتیدی که رشته سینما را تدریس می کنند خیلی منطبق با روز نیستند و سیاست دانشگاه های ما صرفا تربیت منتقد شده است .
آقای توحیدی موانع رشد حوزه فرهنگی و سینما را همان موانع رشد حوزه اقتصادی دانستند و گفتند بیش از ٨٠ درصد منابع درکنترل دولت است و بخش خصوصی نقشی ندارد و این مشکل عمده ما است ازنظر ایشان سینما یک هنر صنعت است و اصل در هر هنر صنعتی ، افزایش ارزش افزوده و رشد سرمایه است . هر صنعتی هزینه بر است . این هزینه را باید بخش خصوصی تامین نماید اما متاسفانه به دلیل نبود امنیت سرمایه گذاری و مشکلات بسیاردر این عرصه ، کسی نمی تواند سرمایه گذاری کند . ایشان عقیده داشتند سینما اصلا به کمک دولت نیاز ندارد و بهترین کمکی که می توان به آن کرد این است که به سینما استقلال بدهیم و اجازه دهیم افراد با سلایق مختلف در این عرصه کارکنند و سرمایه گذاری نمایند که در این صورت شاهد رشد سینما خواهیم بود .
آقای تورج منصوری سخنران بعدی نشست بودند که به صحبت پرداختند . ایشان معتقد بودند اولین چیزی که باید بدان توجه کرد این است که سینما را موجودی زنده بدانیم. مشکل عمده ای که در کشور ما وجود دارد این است که سینما هنوز تعریف نشده و مسئولان و مدیران دولتی شناخت درستی از سینما ندارند از اینرو مسائل سینما برای انها ناشناخته مانده است .
مساله بعدی که آقای منصوری بدان اشاره کردند این بود که افرادی که سینما را به جلو می برند باید از لحاظ آتیه تامین باشند و دغدغه آنرا نداشته باشند . این در حالی است که آدم های قدیمی سینما بدون تامین آتیه و بدون اینکه تجربه خود را به جدیدتر ها منتقل کنند ، از عرصه خارج میشوند . از نظر ایشان مشکل اصلی درباره تامین آتیه و بیمه این است که شغل سینماگران اصلا در قوانین موجود نمی گنجد و این شغل هنوز تعریف نشده است . به نظر می رسد ابتدا باید سینما را تعریف کنیم و بعد براساس آن تعریف ، قوانین جدیدی را تبیین نماییم تا مشکلات این حوزه حل شود .
ایشان افزودند سینمای ایران پرافتخارترین سفیر فرهنگی کشورمان است اما متاسفانه بدان اهمیت داده نمی شود مثلا برای ساخت یک فیلم باید از سازمانهای مختلف مجوز گرفت یا پس از انکه فیلمی در جشنواره های مختلف مورد تشویق قرار می گیرد در ایران مورد بازخواست واقع میشود
مساله دیگری که بدان اشاره شد این بود که ما در دنیایی هستیم که دائما در حال تغییر است و هرروز با تکنولوژی های جدید مواجه می شود . این تکنولوژی ها خواه ناخواه وارد ایران هم میشود و نمی توان جلوی انرا گرفت بلکه باید تلاش کرد منطبق با روز حرکت کرد و نیروی انسانی منطبق با روز تربیت نمود . ما باید تلاش کنیم تا امکانات روز (سخت افزار ) را با دانش همراه سازیم که دراین صورت می توانیم به نتیجه مطلوب برسیم .